top of page

NAZARENOS HACIA LA JMJ

RETIRO ANUAL - ARGENTINA

Preparándonos para la cuarta Asamblea    hemos dedicado  los últimos tres encuentros  mensuales de mayo, junio y julio a reflexionar el lema de la misma, HACIA   EL EVEREST MAS ALTO DEL MUNDO: LA UNION CON DIOS PARA SER “MISERICORDIOSOS COMO EL PADRE”, acompañados por la presencia  de Ana Bruno.

En dichos encuentros  hemos reflexionado sobre la Bula Misericordiae Vultus. En el primero de ellos nos hemos centrado en las 10 frases que envió Monseñor Nicolás  en la carta  de diciembre del 2015 “HACIA LA CUARTA ASAMBLEA GENERAL”

Finalizando el primer encuentro y en vista del segundo Ana nos entrego el texto del documento de la Bula  para que en el transcurso del mes lo fuéramos profundizando.

En el segundo  compartimos los testimonios que cada uno fue manifestando acerca de los  momentos en que se sintió acogido por  la misericordia de Dios.  

En el Tercer encuentro nos centramos en la celebración del sacramento de la reconciliación, para lo  cual contamos con la presencia del Padre José  Ellero.

Al final tuvimos la presencia del padre Enrique Lapadula.

PEREGRINACION AL VERDUN

El domingo 22 de mayo compartí una rica experiencia junto a mis hermanos nazarenos, fuimos de peregrinación a la Virgen del Verdún para celebrar el mes de nuestra Madre del Cielo.

Disfrute de esta experiencia desde el primer momento: del camino a la Frat acompañado por mi prima Mica y Agus riéndonos de los 20 litros de jugo que habíamos preparado el día anterior, cuando celebramos el Laudes en pleno viaje, de la dinámica “conociendo a María” que organizo Gime, mi madrina, una de las tantas personas que me acompaña en este camino. El viaje de ida se me hizo muy corto, al llegar allá todos estábamos con muchas ganas de encontrarnos con nuestra Madre en la punta del cerro.

La peregrinación la viví internamente, fui observando el paisaje que Dios me estaba regalando, fui rezando, meditando lo que estaba pasando, hablando con ella (Virgen María). Aproveche a pedirle muchas cosas, entre ellas protección a mí como a mi familia, principalmente por mi padre, hermano y mi tía-abuela. Le pedí mucho que me guie, que no me deje solo y que me ayude a poder superar las piedras que se presentan en mi camino. Cuando llegué a la cima mire a mi alrededor, había además de los 25 nazarenos que fuimos, muchísima gente adorándola, eso me conmovió mucho y me inspiró a escribirle varias intenciones de las venía meditando camino hacia ella. El “Monse” nos celebró misa en la capilla allí en la cima del cerro, otro de los momentos para estar en silencio. Durante la misa, se escuchaba el soplar del viento, lo fuerte que estaba, hacía mucho frío. Mientras bajábamos el cerro, rezamos el rosario, íbamos como una gran familia compartiendo y agradeciéndole todo lo vivido.

De regreso a casa almorzamos juntos compartiendo lo que cada uno había llevado. Jugamos al veo veo, nos reímos durante todo el viaje. El haber compartido este día y vivido una experiencia más junto a mis hermanos me hace valorar lo grande que son, las personas de fierro que tengo al lado y que juntos como fraternidad podemos seguir caminado con la esperanza de algún día estar en el cielo. 

Rogelio

Ritiro 

nazareni

23-25 aprile 2016

Colle don Bosco

Pascua 2016

Muy queridos Nazarenos y Nazarenas,

 

Reciban el saludo más cordial con el gozoso augurio de MUY FELICES PASCUAS DE RESURRECCIÓN.

 

¡CRISTO RESUCITÓ!

 

Si para todo ser humano, para todo cristiano, hasta para toda la creación, la Resurrección de Jesús es la que da la razón de ser de todo, para la FRATERNIDAD CONTEMPLATIVA MARÍA DE NAZARET, REPRESENTA LA RAZÓN DE SER DE SU EXISTENCIA. En efecto, aspiramos  a la unión con Dios en todo,dejando actuar al Resucitado en todas nuestras acciones.

 

Estamos todos unidos en cordada hacia esa cumbre. Se acerca la IV ASAMBLEA GENERAL que nos propone el lema: hacia la cumbre más alta, la unión con Dios, para ser MISERICORDIOSOS COMO EL PADRE.

 

Pascua: el triunfo de la vida sobre la muerte es la firma que el Padre pone a su amor hacia cada uno de nosotros. Firma sellada con la sangre de Jesús en la Cruz. La Resurrección es la respuesta del Padre al infinito amor filial de Jesús, quien, Resucitado, vive para siempre. Este amor es eternizado en el cuerpo transfigurado del Resucitado, que sigue actuando perennemente en la eterna actividad del Padre: "Mi Padre obra siempre. Y yo también" (Jn 5,17).

 

Por otro lado, este Jesús resucitado es la eterna misericordia del Padre, puesta a nuestro alcance por el Espíritu Santo. Por eso, el aspirar, como nos propone el Papa Francisco en este año de la Misericordia, de SER MISERICORDIOSOS COMO EL PADRE, no es una utopía irrealizable, sino la consecuencia lógica de dejar obrar en nosotros al Resucitado, la eterna encarnación operante de la misericordia del Padre.

 

Este, pues, es mi augurio pascual: ¡TODOS MISERICORDIOSOS COMO EL PADRE!

 

¡CUANTO MAS NAZARENOS, MÁS MISERICORDIOSOS!

 

Contamos con la presencia materna de la Nazarena, quien siempre nos auxilia en todas nuestras necesidades.

 

En Oriente los cristianos el dia de Pascua se saludan así: "CRISTÓS ANÉSTI. ALLELUIA", Cristo ha resucitado, aleluya.

 

Con este mismo saludo les envío para cada uno un fuerte abrazo pascual: "REALMENTE CRISTO HA RESUCITADO. ALELUYA!".

 

Mons. Nicolás 🙏🙏🙏

Carissimi Nazareni y Nazarene,

 

Ricevete il saluto più cordiale con il gioioso augurio di una MOLTO FELICE PASQUA DI RESURREZIONE.

 

CRISTO E' RISORTO!!

 

Se per ogni essere umano, per ogni cristiano, addirittura per tutta la creazione, la Resurrezione di Gesù è ciò che dà la ragione di essere di tutto, per la FRATERNITA' CONTEMPLATIVA MARIA DI NAZARET, RAPPRESENTA LA RAGIONE D'ESSERE DELLA SUA ESISTENZA. In effetti, aspiriamo all'unione con Dio in tutto, lasciando agire il Risorto in tutte le nostre azioni.  

 

Siamo tutti uniti in cordata fino a quella cima. Si avvicina la IV ASSEMBLEA GENERALE che ci propone il motto: fino alla cima più alta, l'unione con Dio, per essere MISERICORDIOSI COME IL PADRE.

 

Pasqua: il trionfo della vita sulla morte è la firma che il Padre mette al suo amore per ciascuno di noi. Firma sigillata con il sangue di Gesù nella Croce. la Resurrezione è la risposta del Padre all'infinito amore filiale di Gesù, che, Risorto, vive per sempre. questo amore è "eternizzato" nel corpo trasfigurato del Risorto, che continua ad agire perennemente nell'eterna attività del Padre: "Mio Padre opera sempre e anch'io opero" (Gv 5,17).

 

Dall'altra parte, questo Gesù Risorto è l'eterna misericordia del Padre, messa a nostra portata dallo Spirito Santo. Per questo, l'aspirare, come ci propone Papa Francesco in questo anno della Misericordia, di ESSERE MISERICORDIOSI COME IL PADRE, non è un'utopia irrealizzabile, ma la conseguenza logica di lasciare agire in noi il Risorto, l'eterna incarnazione operante della misericordia del Padre.

 

Questo, quindi, è il mio augurio pasquale: TUTTI MISERICORDIOSI COME IL PADRE! 

 

QUANTO PIU' NAZARENI, QUANTO PIU' MISERICORDIOSI! 

 

Contiamo sulla presenza materna della Nazarena, che ci aiuta sempre in tutte le nostre necessità.

 

In Oriente i cristiani il giorno di Pasqua si salutano cosí: "CRISTÓS ANÉSTI. ALLELUIA", Cristo è Risorto, alleluia.

 

Con questo stesso saluto invio a ciascuno un forte abbraccio pasquale: "REALMENTE CRISTO E' RISORTO. ALLELUIA!".

 

Mons. Nicolás 🙏🙏🙏

Aleluya ! Cristo resucitó !  Que el gozo y la alegría de María, la Nazarena, sea nuestro gozo y nuestra alegría,

porque Él vive y hace nueva todas las cosas.

Con amor y esperanza,

 

Silvia (Moderadora)

Alleluia ! Cristo è risorto ! Che la gioia e l'allegria di Maria, la Nazarena, siano la nostra gioia e la nostra allegria, perchè Egli vive e fa nuove tutte le cose.

Con amore e speranza,

 

Silvia (Moderatrice)

Grupo de niños - Montevideo

 

"Me gusta mucho el grupo pero quisiera más actividades afuera".  Santiago 

"Soy justino y me invitó Juan pedro  y me gusta mucho el grupo.  :) Me gustaría hacer juegos afuera y me gusta hablar sobre Dios. Me gustaría participar de las Olimpiadas según lo que me dijeron están muy buenas"

"Soy Nicolás y me gusta el grupo es : hacer actividades en grupo :) "

" Hola soy Juan Pedro. me gusta el grupo y quisiera estar más afuera en el patio charlando o jugando al fútbol  y quisiera hacer más cosas con plastilina :) "

Ritiro consacrate NM - Praga - marzo 2016

Chválim Ťa Pane za tvoje veľké milosrdnenstvo, že si našej skupine zasvátených doprial prežiť dni plné tvojej milosti. V tieto dni sme mali duchovné cvičenie v ktorých sme prežili prítomnosť Pána. Naša radosť sa nedá vivadriť slovami, takábola veľká. Boh je náš starostlivý Otec.

Benedico il Signore per la sua grande misericordia perché in questi giorni con il nostro gruppo di consacrate abbiamo potuto vivere giorni pieni della tua grazia. In questi giorni abbiamo potuto vivere la presenza del Signore. La nostra gioia non si può esprimere con le parole perché era così grande. Dio è nostro Padre e si prende cura di noi.

Alena NM

 

V týdnu od 7.3. do 11.3. jsme prožily další setkání zasvěcených, tentokrát v Praze. Prožily jsme vzájemně naplněné dny plné Boží milosti a Boží přítomnosti. Každé společné setkání jak v Evropě, nebo v Montevideu je obrovským Božím darem. Můžeme se živě dotýkat toho, že i když náš mateřský jazyk je různý, a máme různé kulturní zvyklosti, tak je zde silné společné „lano“, které nás spojuje. Marie z Nazareta je naší matkou, Ona nás vede. Děkuji Graziele, která si pro nás připravila krásné a hluboké přednášky, k prohloubení naší identity, k prohloubení nazarenity a tak mohly prohloubit náš vztah s Bohem. Osobně já stále děkuji za obrovský Boží dar povolání, za to, že jsme společně na cestě k nejvyššímu vrcholku světa Mont Everest, Spojení s Bohem.

Nella settimana del 7 all’11 marzo abbiamo avuto il nostro incontro di consacrate a Praga. Abbiamo potuto vivere giorni pieni della grazia e della presenza di Dio. Ogni incontro che facciamo insieme, o in Europa o a Montevideo, è un grande dono di Dio. Possiamo sperimentare che, anche quando la nostra lingua materna è diversa, abbiamo abitudini culturali diverse, abbiamo una corda che ci unisce: Maria di Nazaret che è nostra madre, è lei che ci guida. Ringrazio tanto Graciela che ha preparato per noi degli interventi belli e profondi per approfondire la nostra identità, la nazarenità e così approfondire il rapporto con Dio. Personalmente io ringrazio sempre per il grande dono che Dio mi ha fatto della vocazione. tutti siamo in cammino verso il monte Everest, verso l’unione con Dio.

Jiřina NM

 

El Señor Jesús nos ha regalado unos diás de verdadera fraternidad; donde el Espíritu Santo nos condujo por el camino de María de Nazaret para que nuestra cotidianidad se llena de Cristo. Hemos experimentado en estos días que en Cristo, por Cristo y con Cristo, el Padre manifesta su gran Misericordia para con nosotras en cada instante de la jornada, perdonándonos y haciéndonos creaturas nuevas; para que, solo así, la Misericordia de Dios pueda brillar en todo su esplendor y continuar a manifestarse a través de nuestras personas. Esta Fuerza de Dios nos ha dado impulso para renovar con mucha esperanza nuestra consagración a ser misioneras de contemplación nazarena para todos nuestros hermanos. Gracias a cada uno y cada una de nuestros hermanos nazarenos que han rezado por nosotras! Estoy segura que esto es fruto de sus oraciones. GRACIAS!!!

Il Signore Gesù ci ha regalato alcuni giorni di vera fraternità dove lo Spirito santo ci ha condotto per il cammino di Maria di Nazaret perché la nostra quotidianità sia piena di Cristo. Abbiamo sperimentato in questi giorni che in Cristo, per Cristo e con Cristo il Padre manifesta la sua grande Misericordia per noi in ogni istante della giornata, perdonandoci e facendoci creature nuove perché, solo così, la Misericordia di Dio può brillare in tutto il suo splendore e continuare a manifestarsi attraverso le nostre persone. Questa Forza di Dio ci ha dato impulso per rinnovare con molta speranza la nostra consacrazione a essere missionarie di contemplazione nazarena per tutti i nostri fratelli. Grazie a ciascuno e ciascuna dei nostri fratelli nazareni che hanno pregato per noi! Sono sicura che questo è stato frutto delle vostre preghiere. GRAZIE!!!

Graciela NM

 

Dal 7 al 10 marzo abbiamo avuto a Praga il ritiro spirituale delle consacrate di Colle DB, di Bratislava e di Praga. Mi ha fatto davvero un grande piacere, di poter vedere, dopo un certo tempo, le mie consorelle. Questa volta mi sono fortemente resa conto, che ogni  incontro ci unisce sempre di più! In questo tempo abbiamo insieme pregato, mangiato, riso, partecipato alla santa Messa, condiviso i nostri pensieri... Vorrei ringraziare Dio per il dono di Fraternità e di questo incontro.

Věra NM

 

Quanto per ringraziare il Signore! La scorsa settimana abbiamo avuto un ritiro di consacrate nazarene a Praga. Tutto il ritiro è stato molto intenso e molto ricco da tutti i punti di vista. Abbiamo potuto meditare su "Contemplate", sull'umiltà, sul pellegrinaggio che Maria compie nella sua vita, sul nostro carisma, sui Voti...la cosa che mi meraviglia sempre più è sperimentare quanto la Parola di Dio su cui riflettiamo è una Realtà concreta e viva, che si fa presente nel nostro quotidiano e che tocchiamo davvero con mano in questi momenti in cui ci ritroviamo insieme.  

Ringrazio tantissimo il Signore per le sorelle che mi ha dato. Sono contenta di questi giorni che abbiamo vissuto insieme, sono davvero importanti per tutte noi e per me! Anche se parliamo lingue diversissime è Lui che ci unisce e che rende il nostro bratrskà làska (amore fraterno) sempre più pieno del Suo Amore. E' davvero un grande dono di Dio per me vedere i passi che ciascuna di noi sta facendo per essere sempre più vere sorelle in Lui! 

Sono molto contenta di aver potuto incontrare anche tutti i nazareni della Rep. Ceca! E' davvero bello sentirsi famiglia, sentirsi Fraternità!

Grazie Signore per questa vocazione e per i fratelli che mi hai donato!

Maria NM

Practiquemos la Misericordia con alegria!!!! - Mision Nazarena - Varela

Este 5 y 9 de febrero los jovenes nazarenos tuvimos nuestra 7 misión en la ciudad de José Pedro Varela en el departamento de Lavalleja-Uruguay con algo mas de 50 jóvenes. El lema de esta 7 misión fue: "practiquemos la misericordia con alegria" y asi se vivio toda la mision. En esta oportunidad fueron 3 las familias a las cuales ayudamos. 
Cada mision es unica y se vive diferente.  Yo en esta oportunidad senti como todos los que estabamos de mision formabamos un cuerpo. Algunos eran manos, otros piernas, algunos la cabeza y otros algun organo vital y delicado. No todos éramos buenos en lo mismo pero nos complementabamos a la perfección.  Citando las palabras de Tabare eramos unos engranajes que ensamblaban perfectamente. 
Y que ese cuerpo que formabamos era una partecita del cuerpo de Jesús. Y cuando uno piensa eso decis: pa yo fui las manos, o piernas de Jesús. Y no te entra en la mente todo lo que nuestro Padre nos regala.

Dal 5 al 9 febbraio con i giovani nazareni c'è stata la nostra 7° missione nella città di José Pedro Varela nella regione della Lavalleja -Uruguay con più di 50 giovani. Il motto di questa 7° missione è stato: "pratichiamo la misericordia con gioia" e così abbiamo vissuto tutta la missione. In questa opportunità sono state 3 le famiglie che abbiamo aiutato. 
Ogni missione è unica e si vive diversamente. Io, in questa opportunità, ho sentito come che tutti coloro che eravamo in missione formavamo un corpo. alcuni erano le mani, altri i piedi, altri la testa e altri un organo vitale e delicato. Non tutti eravamo bravi nelle stesse cose però ci completavamo alla perfezione. Citando le parole di Tabarè eravamo degli ingranaggi che si assemblavano perfettamente.  
E che questo corpo che formavamo era una piccola parte del corpo di Gesù. E quando uno pensa a questo dici: caspita! io ero le mani o i piedi di Gesù. E non ti entra nella mente tutto ciò che nostro Padre ci regala.  

Nacho

Jornadas de espiritualidad de la Familia Salesiana 2016

Giornate di Spiritualità della Famiglia Salesiana 2016

Hemos participado a las 34° Jornadas de Espiritualidad de la Familia Salesiana desde el 14 al 17 de enero de 2016. Han sido, realmente, un gran don de Dios para nosotras, donde podemos decir verdaderamente que hemos experimentado la Presencia del Resucitado. Los temas de las jornadas fueron realmente muy ricos; son materiales verdaderamente preciosos que podemos utilizar para trabajar y al mismo tiempo es un material que nos ayuda a trabajarnos a nosotros mismos. Pero pienso que lo que màs nos enriqueciò en estas jornadas es el verdadero clima de Familia que se respiraba y ver còmo el Espìritu actùa en cada uno, en cada grupo y en toda la Familia!

Maria NM

Dal 14 al 17 gennaio 2016 abbiamo partecipato alle 34° Giornate di Spiritualità della Famiglia Salesiana. Sono state davvero un grande dono di Dio per noi dove possiamo dire veramente di aver sperimentato la Presenza del Risorto. I contenuti delle giornate sono stati davvero molto ricchi e sono un materiale davvero prezioso su cui lavorare e lavorarci, ma ciò che penso che ci abbia arricchito ancora di più in queste giornate è il vero clima di Famiglia che si respirava e vedere come lo Spirito agisce in ciascuno, in in ogni gruppo e in tutta la Famiglia! 

 

Maria NM

Pastoral de niños

A comienzos del año pasado, se tomó la decisión de comenzar una pastoral de niños dentro de la fraternidad. Los encargados de dirigir los grupos dentro de la pastoral fueron Alicia y Tabaré. Se deicidio que debía de haber tres grupos: uno de tres a cinco años(Querubines); otro de seis a ocho (Angelitos) y por ultimo un grupo con niños de nueve a doce años (Los santos). Los grupos de niños más chicos se reúnen los sábados de tarde, mientras que los más grandes se reúnen entre semana.

Así, en abril del año pasado comenzaron a funcionar los grupos, orientados a una catequesis y acercamiento hacia el carisma nazareno por medio de juegos y actividades didácticas. Los coordinadores del grupo Los Santos, tomamos como base el calendario litúrgico y de esa forma, centramos las actividades del año. En noviembre cuando comienza el adviento empezamos a hablar con los niños como ellos se preparan para navidad y que significa prepararse para la venida de Jesús.

El año pasado, Alicia consulto a los coordinadores de los grupos sobre la idea de hacer un pesebre viviente y todos concordamos que era muy buena idea. Era una forma especial de que los niños pudieran concluir las actividades del año y pudieran comprender de una forma divertida y practica el camino que se tuvo que recorrer y el significado que tiene el nacimiento de Jesús para todos los católicos.  Desde el mes de septiembre se comienza con los preparativos para el pesebre, con reuniones entre los coordinadores, hablando con los niños sobre la idea del pesebre; comprando todos los materiales necesarios para crear la obra y por ultimo realizando ensayos con todos los niños.

A finales del mes de diciembre, en la fiesta de fin de año de la Fraternidad, se hizo el pesebre invitando a los padres y todos los joven y matrimonios Nazarenos. El año pasado, se decidió hacer un pesebre clásico, en el cual había estaba personaje de una abuela que contaba la historia del nacimiento de Jesús unos niños. Mientras ella contaba la historia, los otros niños representaban las escenas de la anunciación, la visita a Isabel, la huida a Belén y por último el nacimiento y la venida de los reyes magos.

Este año se quiso hacer algo distinto para el pesebre y no repetir lo mismo por lo cual se pensó que hacer un pesebre recreado en la actualidad. Con esta idea, se trató de comunicar como este acontecimiento continúa siendo relevante en la actualidad y perfectamente podría haber ocurrido en nuestra contemporaneidad. Así, el ángel Gabriel viaje con un monopatín; María utiliza la Tablet y celular para comunicarse con Isabel; José se mueve en autobús para visitar a su futura esposa.

Entre todos los coordinadores buscamos actividades que sean entretenida para los niños y que sean una forma divertida de aprehender sobre los fundamentos de la religión católica y el carisma nazarenos y como ambos se pueden vivir y practicar en la cotidianeidad de sus vidas y transmitirlos a sus familias y amigos.

 

Marcela

All'inizio dell'anno scorso si è presa la decisione di iniziare una pastorale per i bambini nella Fraternità. Gli incaricati di seguire i gruppi nella patorale sono Alicia e Tabarè. Si decise che dovevano esserci tre gruppi: uno dai tre ai cinque anni (Cherubini); un altro dai sei agli otto (Angioletti) e infine un gruppo con bambini dai nove ai dodici anni (I santi). I gruppi dei bambini più piccoli si trovano il sabato pomeriggio, mentre i più grandi si ritrovano durante la sattimana.  

Cosí, ad aprile dell'anno scorso iniziarono a funzionare i gruppi, orientati alla catechesi e ad un avvicinamento al carisma nazareno attraverso giochi e attività didattiche. Noi coordinatori del gruppo I santi abbiamo preso come base il calendario liturgico e su di questo centriamo le attività dell'anno. A novembre quando inizia l'Avvento iniziamo a parlare con i bambini su come si preparano per il Natale e che cosa significa prepararsi per la venuta di Gesù. 

L'anno scorso, Alicia ha consultato i coordinatori dei gruppi sull'idea di fare un presepe vivente e tutti abbiamo eravamo d'accordo sul fatto che fosse un'idea molto buona. era un modo speciale con il quale i bambini potevano concludere le attività dell'anno e comprendere in una forma divertente e pratica il cammino che si è dovuto fare e il significato che ha la nascita di Gesù per tutti i cattolici. Dal mese di settembre si sono iniziati i preparativi per il presepe, con riunioni fra i coordinatori, parlando con i bambini sull'idea del presepe; comprando tutto il materiale necessario e infine facendo prove con tutti i bambini. 

Alla fine del mese di dicembre, nella festa di fine anno della Fraternità, si è fatto il presepe invitando i genitori e tutti i giovani e le famiglie nazarene. L'anno scorso, si è deciso di fare un presepe classico, in cui c'era il personaggio di una nonna che raccontava la storia della nascita di Gesù ad alcuni bambini. Mentre raccontava la storia, gli altri bambini rappresentavano le scene dell'Annunciazione, della visita a Elisabetta, il cammino verso Betlemme e infine la nascita e la venuta dei re magi.

quest'anno si è voluto fare qualcosa di diverso per il presepe e non ripetere lo stesso, per cui si è pensato di fare un presepe ricreato nell'attualità. Con questa idea, si è cercato di comunicare come questo avvenimento continua a essere rilevante nell'attualità e come potrebbe essere successo perfettamente nella nostra contemporaneità. Così, l'angelo Gabriele viaggia con un monopattino; Maria utilizza il tablet e il cellulare per comunicare con Elisabetta; Giuseppe si muove in autobus per andare a trovare la sua futura sposa.

Fra tutti i coordinatori cerchiamo attività che intrattengano i bambini e che siano una forma divertente di imparare i fondamenti della religione cattolica e il carisma nazareno e come questi si possano vivere e praticare nella quotidianità delle loro vite e trasmetterlo alle loro famiglie e amici. 

 

Marcela

Retiro 22/11 Montevideo

El Domingo 22 de Noviembre del 2015, tuvimos un retiro por el día en la Fraternidad Contemplativa María de Nazaret, dirigido por Monseñor Nicolás Cotugno, con la temática central el año de la Misericordia (Bula Misericordiae Vultus) y la IV Asamblea General de La Fraternidad, que se realizara el 4, 5, 6, y 7 de agosto del 2016 en el Colle Don Bosco, Turín; con el lema: “El Everest más alto: LA UNION CON DIOS, PARA SER MISERICORDIOSOS COMO EL PADRE”.

Participamos  Jóvenes, Matrimonios, seminaristas, y consagradas; donde primero vimos lo más “importante” de la Bula , luego tuvimos un momento personal de reflexión leyendo 10 frases del Papa Francisco sobre la Misericordia y  por ultimo nos separamos por estado de vida viendo ahí que cosas esperamos de la IV asamblea y que podemos aportar como jóvenes.

En que esperábamos vivir, fue sin dudas lo mismo para todos, ya que nunca participamos de una. Conocer a todos los Nazarenos de las distintas partes del mundo, con algunos reencontrarnos, y así ver cómo viven y llevan su día a día, para poder intercambiar ideas y nutrirnos del otro.

Como aporte contar desde la experiencia propia, como vivimos y que hacemos para poder hoy tener tantos jóvenes en la Fraternidad, con humildad y amor poder trasmitir esa experiencia, donde usamos mucho la creatividad en formas de evangelización, para que un joven pueda aspirar a vivir en unión con Dios  en todos las actividades, no perdiendo el eje, o sea siguiendo a Jesús, siempre buscando ser coherentes con la Fe; Sabiendo que la misericordia de Dios es infinita. En esta oportunidad que vamos muchos jóvenes sin duda llevar esa alegría de sentirnos hijos de Dios, con la esperanza puesta en él. Fue muy nutritivo e interesante ver que podríamos aportar ya que nos hizo “revisar” un poco estos años de cómo vamos viviendo siendo joven, siguiendo a ese Jesús resucitado en el mundo de hoy y “contagiando” a muchos otros con el testimonio de vida de cada uno.

Concluimos el retiro poniendo en común cada estado de vida la propuesta, y así viendo que cosas poner en práctica para preparar nuestros corazones a lo que va hacer la IV Asamblea.

Gimena

Domenica 22 Novembre 2015, abbiamo avuto un ritiro di un giorno nella Fraternità Contemplativa Maria di Nazaret, diretto da Monsignor Nicola Cotugno. Il ritiro ha avuto come tema centrale l’anno della Misericordia (Misericordiae Vultus) e la IV Assemblea generale della Fraternità, che si realizzerà il 4,5,6 e 7 agosto 2016 al Colle don Bosco, Torino e avrà come motto: “L’everest più alto: L’UNIONE CON DIO, PER ESSERE MISERICORDIOSI COME IL PADRE”.

Hanno partecipato a questo ritiro giovani, sposi, seminaristi e consacrate; prima abbiamo visto le cose principali della Lettera del Papa, poi abbiamo avuto un momento personale di riflessione in cui abbiamo letto 10 frasi di Papa Francesco sulla Misericordia e infine ci siamo divisi per stato di vita e abbiamo visto cosa ci aspettiamo dalla IV Assemblea,  e nel mio caso ciò che possiamo portare all’Assemblea come giovani.

Per quanto riguarda ciò che speriamo di vivere nell’Assemblea, senza dubbi per tutti  è stato lo stesso, dato che non ne abbiamo mai preso parte: conoscere tutti i Nazareni delle diverse parti del mondo, con qualcuno ritrovarci, e vedere così come vivono e portano avanti il loro quotidiano, per poter scambiare idee e “nutrirci” dall’altro.

Come apporto abbiamo pensato di raccontare la propria esperienza: come viviamo e cosa facciamo per potere oggi avere tanti giovani nella Fraternità. Con umiltà e amore abbiamo pensato di poter trasmettere quest’esperienza nella quale usiamo molto la creatività nelle forme di evangelizzazione perché un giovane possa aspirare a vivere in unione con Dio in tutte le attività, senza perdere il fulcro, ossia seguendo Gesù, cercando sempre di essere coerenti con la fede; sapendo che la Misericordia di Dio è infinita. L’aAssemblea è un’opportunità a cui andremo con molti giovani e senza dubbio vogliamo portare questa allegria di sentirci figli di Dio, con la speranza posta in Lui.

È stato molto “nutriente” e interessante vedere ciò che potremo apportare e ci ha fatto “revisionare” un poco questi anni, come stiamo vivendo essendo giovani, seguendo Gesù Risorto nel mondo di oggi e “contagiando” molti altri con la testimonianza di vita di ciascuno.

Abbiamo concluso il ritiro condividendo con ogni stato di vita la proposta, e così abbiamo visto cosa mettere in pratica per preparare i nostri cuori a ciò che sarà la IV Assemblea.

 

Gimena

Retiro Nazarenas de Maria 2015

El retiro de Nazarenas consagradas es una maravillosa experiencia de amor fraterno, de crecimiento espiritual y de formación. La alegría de vernos y poder compartir nuestras vidas, nuestro caminar en la vida consagrada, en distintas situaciones y diferentes países... Somos familia nazarena... nos comunicamos con naturalidad no importa cuánto haga que no nos veamos es como si fuese ayer nomás y con  las hermanas que no nos habíamos conocido, a pesar de los diversos idiomas, las sonrisas siempre están y nos vamos entendiendo.

Con la dicha de tener a Monseñor Nicolás como formador y toda una semana!! Todo el encuetnro es un verdadero regalo de Dios!!

Estamos en casa, como con María en Nazaret, todo es cálido, sencillo y familiar.

En lo personal estoy muy agradecida al Señor, a Monseñor y a mis hermanas por estar compartiendo esta semana de Tabor.

Liliana NM

 

 

Nazarenas de María! Sí, así nos llamamos las consagradas de la Fraternidad Contemplativa María de Nazaret. Nuestra meta es imitar a María en cuanto “dejó hacer” totalmente a Dios en ella, para que sea El a actuar, a amar en la vida cotidiana del mundo de hoy. María de Nazaret es nuestra Maestra y nuestra Madre, que nos sostiene en nuestro caminar para que vivamos como ella resucitadas en Cristo con y para los jóvenes de todo el mundo junto con las familias, sacerdotes y seminaristas nazarenos.

Tuvimos una experiencia de gracia, hace poco, en Uruguay! Nos reunimos las consagradas de las distintas presencias del mundo, para hacer un retiro de una semana con nuestro fundador Mons. Nicolás Cotugno. Fue una experiencia de Dios, desde los temas que nos hicieron “gustar” aún más nuestra vocación de unión con Dios en cuanto consagradas nazarenas, hasta la Liturgia, la  Adoración, Eucaristía y el compartir nuestras vidas en alegría y simplicidad. Todo esto nos llevó y nos lleva a la conversión: a ir dejando todo lo que no es Cristo pobre, casto y obediente y a ser una comunidad (cuerpo de consagradas) donde la estima recíproca, el perdón, la alegría y la paz  reine en ella como sacramento del actuar el amor de Cristo en nosotras. Gracias a cada una de mis hermanas consagradas por el testimonio radical de alegría y entrega que viene sólo de una vida oculta en Dios. Gracias a Monseñor por el maravilloso retiro que nos predicó! Pero sobretodo un gracias enorme a Dios!!!!

Graciela NM

Il ritiro di Nazarene Consacrate è un’esperienza meravigliosa di amore fraterno, di crescita spirituale e di formazione. La gioia di vederci e poter condividere le nostre vite, il nostro camminare nella vita consacrata, in diverse situazioni e differenti nazioni... Siamo famiglia nazarena... comunichiamo fra noi con naturalezza, non importa da quanto tempo non ci vediamo, è come se fosse ieri, non più. E con le sorelle che non conoscevamo prima, nonostante le lingue diverse, i sorrisi ci sono sempre e ci capiamo.

Con la gioia di avere Monsignor Nicolás come formatore e per tutta una settimana!! Tutto l’incontro è un vero regalo di Dio!!

Siamo a casa, come Maria a Nazaret, tutto è caldo, semplice, familiare.

Personalmente sono molto riconoscente a Dio, a Monsignore e alle mie sorelle per condividere questa settimana di Tabor.

Liliana NM

 

 

Nazarene di Maria! Sí, così ci chiamiamo noi consacrate della Fraternità Contemplativa Maria di Nazaret. La nostra meta è imitare Maria in quanto “ha lasciato fare” totalmente Dio in lei, perchè sia Lui ad agire, ad amare nella vita quotidiana del mondo di oggi. Maria di Nazaret è nostra Maestra e nostra madre, che ci sostiene nel nostro camminare perchè viviamo come lei risorte in Cristo con e per i giovani di tutto il mondo insieme alle famiglie, ai sacerdoti e ai seminaristi nazareni. Abbiamo avuto un’esperienza di grazia, poco tempo fa, in Uruguay! Noi consacrate delle diverse presenze del mondo ci siamo trovate per fare un ritiro di una settimana con il nostro fondatore Mons. Nicolás Cotugno. È stata un’esperienza di Dio, a partire dai temi che ci hanno fatto gustare ancora di più la nostra vocazione di unione con Dio in quanto consacrate nazarene, fino alla Liturgia, l’Adorazione, l’Eucarestia e il condividere le nostre vite nell’allegria e nella semplicità. Tutto questo ci ha portate e ci porta alla conversione: a lasciare tutto ciò che non è Cristo povero, casto e obbediente e ad essere una comunità (corpo di consacrate) dove regni la stima reciproca, il perdono, l’allegria e la pace, come sacramento dell’agire dell’amore di cristo in noi. Grazie a ciascuna delle mie sorelle consacrate per la testimonianza radicale di gioia e consegna che viene solo da una vita nascosta in Dio. Grazie a Monsignore per il meraviglioso ritiro che ha predicato! Però soprattutto un grazie enorme a Dio!!!!

Graciela NM

Olimpiadas Nazarenas 16-18 de octubre - Montevideo
Olimpiadi nazarene 16-18 ottobre - Montevideo

En estas X Olimpiadas Nazarenas “Volviendo a Casa” me toco vivirlas desde la organización.

Las Olimpiadas siempre fueron algo que me ha gustado mucho, incluso mi primer contacto con la Fraternidad fue a través de una, cuando mi amigo Juan Andrés me invito a participar en las Olimpiadas de 2010 en Chamizo donde el también tomo su primera comunión.

Cada vez que he participado de una siempre llego a la misma conclusión, durante esos días es como estar en un pedacito de cielo ya que la familiaridad que se genera relacionado con los juegos generan un clima hermoso.

En principio me anote a la organización para “dar una mano” y de a poco fui metiéndome cada vez un poco mas ya que los demás de la organización se encargaron de la mayoría de las cosas. Llegaba a las Olimpiadas con algunas preguntas sobre mi vida y sentía que tenia que “darme al máximo” para capaz poder encontrarme realmente con Dios. Y así lo hice, empece de a poco y cada vez fueron mas cosas pero lo hacia sin cansarme y con alegría siempre tratando de que aquella persona a la que estaba ayudando sintiera lo mismo que me hicieron sentir a mi las veces que participe. Fue como devolver un poco de lo mucho que me han dado.

La oración del viernes a la noche me gusto mucho, comenzando con un video del Papa Francisco y siguiendo con la reflexión de algunos versículos de los Evangelios que permitían reflexionar sobre nuestro camino de “volver a casa”.

El sábado fue un día de muchos juegos y alegría y ver a todos sentirse bien y a gusto te contagiaba. A la noche fue turno del Santo Rosario que estuvo muy bien guiado y poder compartir un momento junto a María nuestra Madre. Luego llego el fogón, donde muchos nos distendimos un poco y disfrutamos de un poco de música y alegría. Sin dudas cada ocasión en las Olimpiadas fue algo diferente e innovador donde cada grupo dio lo mejor de si para dárselo a los demás.

Al otro día fue momento de los sketch de cada equipo que estuvieron muy buenos y luego la premiación que cada equipo se gano y se llevo cosas muy lindas, tales como un “pasaporte” para seguir viajando en este camino de “volver a casa”. Luego celebramos la Eucaristía, con muchos jóvenes y familias que llegaron acompañar. En mi caso fue un momento muy lindo, toda la Misa fue emocionante. A la hora de comulgar sentí una gran emoción que no podía controlar, por un momento pensé en volver a sentarme pero el Padre Pablo que estaba junto a Monseñor Nicolás me toco con su mano mi brazo izquierdo y me hizo volver al camino. En una milésima de segundo me llevo a pensar que era un regalo de Dios y que no podía no recibirlo, así que tome fuerza y fui a ese encuentro donde pude sentir el abrazo de Dios.

Estas Olimpiadas sin dudas me han llevado de “regreso a casa” y me han llevado de regreso porque me he subido a este viaje. Le doy gracias a Dios y a todos ustedes por lo compartido este fin de semana y ojala sigamos encontrándonos en muchas estaciones “volviendo a casa”.

                                                                                                                                                                                                                                                Martín

Mi è toccato vivere queste X Olimpiadi Nazarene “Tornando a casa” dal punto di vista dell’organizzazione.

Le Olimpiadi sono sempre state qualcosa che mi è piaciuto molto, il mio primo contatto con la Fraternità è stato attraverso una di queste quando il mio amico Juan Andrés mi ha invitato a partecipare alle Olimpiadi del 2010 a Chamizo dove lui ha anche fatto la sua prima Comunione.

Ogni volta che ho partecipato ad una sono sempre giunto alla stessa conclusione: durante questi giorni è come essere in un pezzettino di cielo dato che la familiarità che si genera insieme ai giochi forma un clima stupendo. All’inizio mi sono segnato nell’organizzazione per “dare una mano” e poco alla volta mi sono inserito sempre di più dato che quelli dell’organizzazione si sono occupati della maggior parte delle cose. Arrivavo alle Olimpiadi con alcune domande sulla mia vita e sentivo che dovevo “darmi al massimo” per poter incontrare realmente Dio. E così ho fatto, ho iniziato poco a poco e ogni volta ci sono state più cose però le facevo senza stancarmi e con gioia, sempre cercando di fare in modo che quella persona che stavo aiutando sentisse lo stesso che mi han fatto sentire le volte che ho partecipato. È stato come restituire un poco del molto che mi hanno dato.

La preghiera del venerdì sera mi è piaciuta molto, è iniziata con un video di papa Francesco ed è continuata con la riflessione su alcuni versetti dei Vangeli che hanno permesso di riflettere sul nostro cammino di “tornare a casa”.

Il sabato è stato un giorno con tanti giochi e gioia e vedere tutti stare bene ti contagiava. La sera è stato il turno del Santo Rosario che è stato guidato molto bene per poter condividere un momento insieme a Maria, nostra madre. Dopo c’è stato il falò, dove molti di noi si sono distesi un po’ e abbiamo gustato un po’ di musica e allegria. Senza nessun dubbio ogni occasione nelle olimpiadi è stata qualcosa di diverso e nuovo dove ciascun gruppo ha dato il meglio di sé per poterlo donare agli altri.

Il giorno seguente è stato il momento degli sketch di ciascuna squadra che sono stati molto belli e poi c’è stata la premiazione dove ogni squadra ha vinto cose molto belle come un “passaporto” per poter continuare a viaggiare in questo cammino di “tornare a casa”. Poi abbiamo celebrato l’Eucarestia, con molti giovani e famiglie che sono venuti ad accompagnare. Nel mio caso è stato un momento molto bello, tutta la Messa è stata emozionante. Al momento di fare la Comunione ho sentito una grande emozione che non potevo controllare, per un momento ho pensato di tornare a sedermi però Padre Pablo che era insieme a Monsignor Nicola ha toccato con la sua mano il mio braccio sinistro e mi ha fatto tornare in cammino. In un millesimo di secondo mi ha portato a pensare che era un regalo di Dio e che non potevo non riceverlo, così ho preso la forza e sono andato a quell’incontro dove ho potuto sentire l’abbraccio di Dio.

Queste Olimpiadi senza alcun dubbio mi hanno portato a “ritornare a casa” e mi hanno portato a tornare perché mi sono unito a questo viaggio. Ringrazio Dio e tutti voi per ciò che abbiamo condiviso in questo fine settimana e speriamo di poter continuare a incontrarci in molte stazioni “tornando a casa”.                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Martín

Formacion permanente/formazione permanente

El domingo 20 de setiembre fuimos convocados a Casa Santa María para compartir el sexto encuentro de Formación Permanente.

Luego de celebrar Nona, Monseñor Nicolás, inició el encuentro haciendo una síntesis sobre lo trabajado en las instancias anteriores, para luego dar paso a la lectura comentada de “La Contemplación, elemento esencial de toda vida cristiana” (Comentario a los nn 5 y 6 de Perfectae caritatis), escrito por Fr. Rene Voillaume.

A lo largo del encuentro se fueron sucediendo comentarios y preguntas de los Nazarenos, que reflexionaron sobre la esencia del Carisma de la Fraternidad : hacer de cada actividad experiencia de unión con Dios.

“…nuestro destino de cristianos está en nuestras manos con la gracia de Dios, y por eso es tan importante que no dejemos que se desfigure en nosotros esa imagen perfecta del Hijo de Dios, esta semejanza con él mismo, que Dios tiene derecho a esperar de todo cristiano”.

“…Esta unión con Dios personal e íntima es la única que puede permitirle al cristiano sentir con Cristo, pensar con él y como él sobre los sucesos de su propia vida y de la del mundo”.

En otras palabras: el gran desafío de cada Nazareno sería el de verlas cosas con los ojos de Dios;sentir las cosas a la manera de Dios.

Sin duda fue muy enriquecedora esta tarde de reflexión compartida,  que siguió con la celebración de la Santa Misa y el festejo “adelantado” del cumpleaños de Monseñor.

 

Gustavo y Adriana

Domenica 20 settembre siamo stati convocati a Casa Santa Maria (Montevideo) per il sesto incontro di Formazione Permanente. 

Dopo aver celebrato Nona, Monsignor Nicolás, ha iniziato l'incontro facendo una sintesi su ciò su cui si aveva lavorato le volte precedenti, per poi introdurre la lettura commentata de "La Contemplazione, elemento essenziale di ogni vita cristiana" (Commento al n° 5-6 di Perfectae caritatis) scritto da Fr. Rene Voillaume.

durante l'incontro si sono succeduti commenti e domande di noi Nazareni, che abbiamo riflettuto sull'essenza del Carisma della Fraternità: fare di ogni attività esperienza di unione con Dio.  

“…il nostro destino di cristiani è nelle nostre mani con la Grazia di Dio, e per questo è così importante che non lasciamo che si sfiguri in noi quell'immagine perfetta del Figlio di Dio, quella somiglianza con Lui, che Dio ha il diritto di aspettarsi da ogni cristiano". 

“…questa unione con Dio personale e intima è l'unica che può permettere al cristiano di sentire con Cristo, pensare con Lui e come Lui su ciò che succede nella sua vita e in quella del mondo". 

In altre parole: la grande sfida di ogni Nazareno è vedere le cose con gli occhi di Dio, sentire le cose al modo di Dio. 

Indubbiamente è stato un pomeriggio di riflessioni condivise molto arricchente che è continuato con la celebrazione della santa Messa e la festa "anticipata" per il compleanno di Monsignore.  

 

Gustavo y Adriana

19.09.2015 Šaštín

Drahí priatelia, nazareni!
Dňa 19.09.2015 sa uskutočnilo stretnutie fraternity českej a slovenskej sekcie.
Stretnutie sa konalo v Šaštíne v priestoroch kláštora. Bol to požehnaný čas, nakolko sme prišli všetci. Spolu sme strávili čas pri modlitbe, prednáške aj pri agapé. Završením bola svätá omša, pri ktorej Milan a Lucia obnovili slub kontemplácie na jeden rok.
Všetci sme si uvedomili, že stretnutie bratov a sestier je velmi potrebné a osviežuje dušu. Snažíme sa, aby duch kontemplácie bol uskutočnený v našom každodennom živote tam, kde práve sme.
A v tom je nám velkou Pomocníčkou Panna Maria.
Už teraz sa tešíme na dalšie stretnutie.
Boh Vás žehnaj a ochraňuj.


Lucia

bottom of page